شــهادت نــردبــان آســمــان اسـت سعادت را چه عالی آن نشان است بــــه بــــازار بــقــا در دار بــــاقـی چه رایج سکه‌ای در آن‌ جهان است شــهــادت رمــــز پــاک آشـــنـایــی مــدال پــر افــتــخــار پــارسـایــی مــدار عشــق و ایــثار است تمــاماً عــجَب خندان رود آن سو فــدایی شــهـادت تحـفـه‌ای از آسـمــان‌هــا نــویــد سـبـز ما فــوق از گمان‌هــا نه‌گــنجد عمق معنــایش دَرَ اذهان و کی وصــفش توانــد این زبا‌نــها شـــهــادت مــهــر تــایــیــد الــهـی

(به مناسبت رهایی آزادَگان ایثارگر، شمع‌های سوزان شب‌های تاریک و شکنندگان غرور هر خیانت‌گر؛ کسانی‌که جرقه‌های غزا را شعله‌ور ساختند؛ ولی بنابر تقدیر الهی، سال‌های سال را با فشارهای جسمی و روانیِ دژخیمان زمان، در گوشه‌های تاریک زندان و سیاه‌چال‌ها، با صبر و ثبات کامل سپری کردند و هیچ‌گاه از تحمل این مشکلات خم به ابرو نیاوردند. هم‌اکنون آزادی این مجاهدان راستین را مبارک‌باد می‌گوییم و از آن، بوی بهار را استشمام می‌کنیم) مــژده به کــنعان ببرید بوی بــهار

(به مناسبت ۱۸ سالگی مقاومت افغان ها در برابر اشغال کنونی) مسلمانـم مسلمانـم مسلمان به غیرت کرده خو، فرزند افغان چراغ ظلم ظالم کرده خاموش به هـر دَور و زمانی مـرد افغان به تـاریـخ جــهان افغــان نبـازید اگر داری خــبر از جنگ افــغان ندارد مرد و زن فرقی به سنگر هـنر بِنـْموده غیـرتمـندِ افـــغان هزاران گر دهد غلتیده در خون نشـاید لـکّه ایی بـر نـنگ افــغان مـیان شـعلـه هـا و دودِ بـمـبـار نـمی بـینـی بـجز لبـخند افــغان هرآنـکس کو ندارد چشم بیدار بـه ناگـه